W ramach szkolenia zorganizowanego przez Sprawny Marketing miałem przyjemność brać udział w kursie prowadzonym przez niezwykle charyzmatycznego człowieka – Pawła Tkaczyka. Uczestnicy przy pomocy „emocjonalnego rollercoaster’a” mogli dowiedzieć się między innymi o ciekawych aspektach działania naszego mózgu, odkryć, jakie są dobre praktyki w uprawianiu storytelling’u oraz przede wszystkim odpowiedzieć na pytanie: jak budować historie?
Twój mózg to leniwa „buła” xD
Mamy leniwe mózgi, które podejmują 90% decyzji automatycznie na podstawie tego, co już znają. To co musisz zrobić, to sprawić, by mózgi Twoich klientów:
- Rozpoznały Cię – Twoja marka musi być kojarzona.
- Przypisały Cię do odpowiedniej kategorii – zakorzeniona kategoria usług/produktów w świadomości użytkowników (np. Ikea=meble).
- Lubiły Cię – pozytywne skojarzenia z marką.
- Dostrzegały wartość w Twojej usłudze/produkcie.
- Ostatecznie dostały delikatny impuls do zakupu.
Jeśli Twoje opowieści skupiają się wyłącznie na „kup, kup, kup” to wiedz, że pominąłeś dwa wcześniejsze cele
Historia może mieć jedynie jeden cel główny. Nie licz na to, że zrealizujesz wszystko za pomocą jednego wpisu. Storytelling to przede wszystkim regularna praca, a Twoje opowieści powinny być konstruowane tak, aby zrealizować jeden z następujących celów:
- Wybudowanie emocji z którymi kojarzona ma być Twoja marka,
- Wybudowanie wartości Twoich produktów i usług na tle konkurencji. Dlaczego ktoś ma wybrać właśnie Ciebie?
- Perswazja – zachęcanie do wykonania jakiegoś działania (kup, zapytaj, napisz itd.).
Elementy „must have” każdej dobrej opowieści:
W skrócie: namaluj bohatera, daj mu cel, postaw przeszkody na drodze do jego osiągnięcia i twórz perypetie związane z dążeniem do spełnienia. Pamiętaj też, że historia powinna mieć morał i moment AHA dla czytelnika, w którym to wyjaśnia się jakaś zagadka utrzymująca jego zainteresowanie.
Źródło: Szkolenie “Storytelling” autorstwa Pawła Tkaczyka
Trzy skrótowe techniki tworzenia bohatera:
- Użyj tego, co zna Twoja widownia – np. „Była sobie Magda Gessler”. 4 słowa a wszyscy wiedzą jak wygląda i jaki jest bohater naszej opowieści.
- Użycie czegoś, co zna widownia i opakowanie tego w jeszcze jedna warstwę, np. „Był sobie Gordon Ramsey – brytyjska Magda Gessler”. Potrafimy dzięki temu przypisać bohaterowi cechy osoby, którą już znamy.
- Stereotypy.
Trzy skrótowe techniki tworzenia celu – Trójkąt 3F, czyli najlepsze motywacje bohaterów:
- Fuck – zaspokajanie potrzeb będących imperatywem naszych genów.
- Food – zaspokajanie różnego rodzaju głodu.
- Friends – zaspokajanie potrzeb socjalnych.
Sprawdź naszą ofertę
Zebrane wskazówki dotyczące opowieści
Szkolenie było tak nasycone trafnymi wskazówkami, że trudno je tutaj wszystkie zamieścić. Poniżej zebrane zostały te najważniejsze:
- Pisz regularnie i buduj „spodziewajki” – jeśli klient się was spodziewa, to z większym prawdopodobieństwem odczyta nasz nowy wpis. Spraw, by się do Ciebie przywiązał, by czekał na Ciebie, a nawet za Tobą tęsknił.
- Skacz po emocjonalnych ekstremach – z upływem czasu, tylko to co zostanie zapamiętane przez czytelników to właśnie emocje.
- Długość historii nie ma znaczenia. Nie obciążaj czytelników wiadomościami, których i tak nie zapamiętają.
- Opowiadając o liczbach, stosuj relacje lub miarę zdrowego rozsądku.
Źródło: Szkolenie “Storytelling” autorstwa Pawła Tkaczyka
- Stosuj jak najmniej opisów. Długie opisy rodem z powieści „Nad Niemnem” potrafią zabić historię.
- Zastępuj słowa wytrychy słowami dotyczącymi zmysłów. Pobudź mózgi czytelników do działania.
- Uważaj na słowa abstrakcyjne. Stosuj je tylko wtedy kiedy masz pewność, że czytelnik zrozumie to dokładnie tak jak Ty masz na myśli.
- Główne zadanie storytellingu to namalowanie słowami w głowie czytelnika obrazu, który chcesz mu pokazać.
- Walcz ze swoim mózgiem. Nie idź na skróty. Panuj nad obrazem, który „malujesz”.
- Wyrzuć pierwsza, drugą i trzecią myśl, która przychodzi Ci do głowy i dopiero zacznij pisać.
- Pozwól sobie na opowiedzenie historii – aby wzbudzić u kogoś odpowiednie emocje, musisz najpierw sam dopuścić je do siebie.
- Możesz użyć przypadku, aby wpędzić bohatera w kłopoty. Nigdy nie używaj go natomiast by go z nich wyciągnąć.
- Podawanie większej ilości detali zwiększa prawdopodobieństwo historii, którą opowiadamy.
- Zamknij na koniec opowieści wszystkie rozpoczęte w niej wątki – wrażenie czytelnika, że panujesz nad sytuacją i nic nie stało się przypadkiem.
Źródło: Szkolenie “Storytelling” autorstwa Pawła Tkaczyka
Szkolenie godne polecenia
Podsumowując cały dzień muszę przyznać, że byłem pod wrażeniem warsztatu Pana Pawła. Szkolenie zostało nam „sprzedane” jako dobra historia przepełniona całą gamą emocji i rozmaitych technik. Mam nadzieję, że ten artykuł będzie zaledwie początkiem naszej przygody ze storytelling’iem, a historie przez nas pisane staną się wizytówką każdej marki.
Loading...
