Natalia Witczyk – wywiad po semKRK#21 BIG

Hreflang i canonical muszą być spójne, to znaczy, że tylko hreflang wskazujący na URL-a kanonicznego zostanie poprawnie wyłapany przez Googlebota. Z mojego doświadczenia pająki Googla są faktycznie w tej kwestii nieugięte i przy konflikcie canonicala z hreflangiem po prostu hreflang ignorują.

W Polsce mamy naprawdę wybitnych specjalistów SEO na najwyższym poziomie, a SurferSEO, Senuto czy Whitepress nabierają rozpoznawalności. Natomiast wydaje mi się, że mało polskich biznesów faktycznie zrobiło prawdziwy krok do przodu jeśli chodzi o inwestycje w SEO, w szczególności SEO lokalne. Tendencja optymalizacji profili MyBusiness do naprawdę wysokiego poziomu jak na razie wydaje się nas omijać. Oczywiście duże miasta i topowe branże (na przykład ślusarze czy restauracje) się wyłamują i działają w miarę dobrze, ale myślę, że prawdziwa era SEO lokalnego w mniejszych miastach i na wsiach dopiero przed nami.

Warto używać szczególnie wtedy, kiedy mamy dwie oddzielne wersje strony na te dwa rynki, np. folder /es-es/ i /es-latam/ (skrót od Latin America). W takich wypadkach Google naprawdę słabo sobie radzi z odróżnieniem dwóch wersji, bo widocznych różnic w tekście praktycznie nie ma. Wtedy polecam z jednej strony hreflang es-es dla Hiszpanii i kilka hreflangów targetujących najważniejsze rynki Ameryki Łacińskiej – na przykład es-mx, es-co, es-cl, es-ar – które to wszystkie kierują na ten sam URL zbiorczy dla LATAM-u.

Uważam, że to naprawdę świetny pomysł, a może nawet pewnego rodzaju misja SEOwców, żeby optymalizować strony pod aktualne potrzeby społeczne. Jeżeli mamy stronę internetową w wersji ukraińskiej, który dotyczy Ukraińców w Polsce, jak najbardziej pomóżmy im ją znaleźć, wprowadzając tego hreflanga.

Jest to świetne pytanie i szansa na ciekawą debatę. Uważam, że do pewnego stopnia tak może być, ale Google nigdzie tego w dokumentacji nie potwierdza, więc oficjalna odpowiedź to nie. Realia są takie, że od czasu do czasu słyszy się o dużej poprawie w ruchu po wprowadzeniu hreflangu, ale na co dzień ciężko taki sukces powtórzyć we wszystkich przypadkach. Moja teoria jest taka, że autorytet jest przenoszony na tej samej zasadzie, co linkowanie wewnętrzne language selectorem, gdzie każda podstrona ma swój odpowiednik w innym języku podlinkowany jeden do jednego wprost. Natomiast takie language selectory często są dynamiczne, zbudowane na JavaScripcie – i uważam, że w takich przypadkach hreflang, będąc czystym HTML-em, faktycznie może pomóc.

Google zarzeka się, że nie. Wręcz oficjalnie mówi, że hreflang wyników nie poprawi, a po prostu je zamieni między sobą. Myślę, że wpływ na wyniki jest obecny tylko w takich przypadkach, jak opisany w przykładzie powyżej, gdzie linkowanie wewnętrzne między językami jakoś zawodzi i hreflang staje się pewnego rodzaju opatrunkiem na ten problem.

Po pierwsze, czeka nas duży ból głowy, bo będzie ciężko spamiętać, która strona ma wprowadzony hreflang którą metodą. A od tego bardzo krótka piłka do wprowadzenia sprzecznych hreflangów, za którymi już nie nadążamy. Do tego jeszcze poirytowana ekipa IT – nie polecam :)

Jak najbardziej wyłapuje, także jeżeli mamy strony w niestandardowych językach, to polecam wdrażanie kodu, który Googlowi ułatwi odkrycie tych wersji językowych.

Takie kombinacje są rzadkie, ale działają dobrze. Rzadkie, bo grupa użytkowników jest wąska, ale jeżeli faktycznie to jest ta grupa, którą targetujemy, to jak najbardziej warto. Zawężenie w hreflangu może działać o tyle negatywnie, o ile zawęzimy do jakiegoś rynku, a strona jest globalna. Albo zawęzimy tylko do jednego rynku, zamiast zdefiniować kilka krajów. Czyli innymi słowy, warto zawężać hreflangiem, kiedy grupa docelowa strony jest faktycznie wąska.

Jeżeli dana witryna nie ma problemów z geolokalizacją w Googlu, nie warto wchodzić we wprowadzanie hreflanga. Jest to naprawdę dużo pracy zarówno po stronie SEO, jak i dewelopera, a jest to implementacja, która rozwiązuje konkretny problem i nie daje żadnego rankigowego plusa. Więc o ile Googla pokazuje w SERPach poprawną wersję językową, uznaję hreflang za niepotrzebny.

Osobiście przy posiadaniu kilku domen – nie polecam. Rzadko zdarza się tak, żeby Google faktycznie tych domen nie rozróżniał po swoich krajach i pokazywał je w złych lokalizacjach. Jestem mocną zwolenniczką traktowania hreflanga jako narzędzia do naprawiania konkretnego problemu w SERPach, zamiast używania go jako elementu z checklisty.

Linki są stanowczo bardzo mocnym sygnałem lokalnym. Do tego waluta, lokalny adres biura, lokalny numer telefonu. Często marki decydują się też używać nazwy kraju w metadanych i w nazwie marki w ogóle – na przykład SAP używa nazwy SAP UK w Wielkiej Brytanii. A jeżeli uda się nam stworzyć unikatowy content, to tylko lepiej :)

Realistycznie hreflang nie zbuduje nam rankingu, tylko poprawi wersję rankującą w danym kraju, zamieniając URL-e, czyli przestawi wyniki. To oznacza, że jeżeli nie ma rankingów w Australii, to po wprowadzeniu hreflanga na kopii EN nadal rankingów nie będzie. Blackhaterzy nie znajdą tutaj szczęścia ;)

Moim zdaniem nie warto, prędzej warto wprowadzić hreflang, jeśli istniejący content ma problemy z kanibalizacją między krajami. Traktuję hreflang jako rozwiązanie problemu, nie jako proaktywny element w SEO i tak polecam na niego patrzeć.

Nie wdrażać :) nie jest potrzebny.

Hreflang w opcji język + kraj, łącząc wspomniane języki. Czuli ru-pl, ua-pl, by-pl – tylko mając na uwadze, że możemy przetłumaczyć naszą stronę na te 3 języki. Inaczej hreflang nie zadziała.

Wiem, mam bardzo fajną koleżankę z Gwinei Równikowej, Gelię :)

Jeżeli nie mówimy o witrynie posiadającej milion stron, to nie ma się czym przejmować. Pytanie zadałabym gdzie indziej – warto tworzyć tyle duplikowanych stron? Jest w tym jakakolwiek wartość SEO? Jeżeli nie, to polecam globalną stronę en bez wersji krajowych.

Muszę użyć odpowiedzi to zależy :) Zależy od tego, jak chce się pozycjonować dana marka na rynku: jako biznes lokalny czy firma międzynarodowa. Dla SEO obie wersje mają sens. Moim zdaniem to bardziej decyzja biznesowa.